Een rossige baard, pretogen en zwarte headphones. Zo maken we kennis met Paulus, DevOps Engineer bij Alliander. Hij woont in hartje Arnhem met twee katten, speelt gitaar in een metalband, tennist wekelijks en eet elke week een hapje mee bij zijn oma en moeder.
Bij Alliander voelt hij zich op zijn plek. “Ze vroegen tijdens het sollicitatiegesprek niet alleen naar mijn cv, maar ook wat ik leuk vond om te doen. Ik denk dat ze er toen snel achter kwamen dat ik niet uit m’n nek klets, haha. Er was meteen vertrouwen.”
Onzichtbare ervaring
Dat was lang niet altijd zo. Paulus zat voor deze baan een tijd zonder werk. Vanuit zijn appartement stuurde hij brief na brief, maar kreeg steeds nul op het rekest. “Ervaring” was telkens het struikelblok, ook al maakte hij al jaren websites: voor de stichting waar zijn moeder vrijwilliger is, en voor de auto-onderdelenverkoop van zijn broertje. “Ik vind het moeilijk om aan te tonen dat ik het wél kan. Dat ik niet zonder ervaring kom.”
Via Jados kwam hij bij AutiTalent terecht. Recruiter Sam introduceerde hem bij Team Participatie van Alliander – en daar lukte het wél.
Participatiebaan
Toch had hij moeite met het woord ‘Participatiebaan’. “Ik associeerde dat met niet serieus genomen worden. Bij een vorige werkgever kreeg ik het idee dat de teamleider vooral de voordelen zag, zoals dat mijn salaris uit een ander potje kwam. Maar verder betrok hij me nergens bij, terwijl ik juist veel initiatief nam.”
Ook zijn autisme werd daar volgens Paulus te groot gemaakt. “Ze verwachtten bepaald gedrag van me. En als er dan iets misging, was het meteen: zie je wel, dat is je autisme. Dat voelde kleinerend. Ik ben gewoon een mens. Misschien maakte ik een fout omdat ik nog onervaren was. Iedereen maakt toch fouten? Je kan niet alles op autisme afschuiven.”
Het gevolg was dat collega’s hun ervaringen of feedback niet met Paulus zelf deelden, en dat vond hij jammer: “dan kan ik er ook niet van leren.”
Ja, ik heb autisme. Maar bovenal ben ik Paulus. “
Bij Alliander ging het anders. “In het begin was ik wel op m’n hoede. Als iemand dan feedback gaf, dacht ik snel: heb je het nu over mijn autisme, of over mij? Maar dat vertrouwen kwam snel. Ik heb geleerd om naar de inhoud te luisteren in plaats van de toon. En ja, dan blijkt zo iemand soms gewoon gelijk te hebben, haha.”
Hij lacht. “Ik heb hier een plek gevonden. En zo’n positieve ervaring had ik echt nodig. Ja, ik heb autisme. Maar bovenal ben ik Paulus. En bij Alliander zien ze dat.”
