Voor Angela (47) was werken jarenlang een dagelijkse uitputtingsslag. Totdat ze in 2015 de diagnose autisme kreeg en zij op zoek ging naar een baan waarin ze haar talenten kon inzetten.
Angela: “Nadat ik afstudeerde aan de rechtenfaculteit Leiden kreeg ik mijn eerste serieuze baan. Het werk bestond uit kortlopende projecten. Maar omdat ik veel tijd besteedde aan één taak, bleven de andere werkzaamheden liggen. Ik probeerde dat op te lossen door werk mee naar huis te nemen. Daardoor raakte ik overspannen en vermoeid, steeds weer opnieuw.
Regelmatig vroeg ik me af wat er mis was met mij. Ik woonde nog thuis en was somber over mijn toekomst op de arbeidsmarkt. Door mijn liefdevolle moeder die mij leerde dat opgeven geen optie is, heb ik altijd doorgezet. Maar het voelde als steeds tegen dezelfde onbegrijpelijke muur oplopen.
Voor het eerst zelfstandig
De afgelopen 10 jaar werkte ik als suppoost in het mooiste gebouw van Nederland, het Kunstmuseum in Den Haag. Door het gedrag van mensen te observeren, verbeterden mijn sociale vaardigheden. Een vast contract gaf mij de mogelijkheid om op 39e jarige leeftijd voor het eerst zelfstandig te wonen en mijn financiële lasten te dragen.
Ik wilde graag dat het Kunstmuseum de plek was waar ik tot mijn pensioen zou kunnen blijven werken. Maar tot mijn verdriet werden de prikkels en het anticiperen op de bezoekers mij te zwaar. Toen ik de diagnose autisme kreeg, begreep ik eindelijk waar dat aan lag.
Niet snel genoeg
Passend werk vinden was moeilijk, zeker zonder doelgroepregistratie. Daarom schreef ik me in bij AutiTalent. Toen ik de vacature voor Juridisch Medewerker zag in mijn woonplaats, dacht ik: dat is het! Toch twijfelde ik door de angst dat ik niet snel genoeg zou kunnen werken en mijn werkgever zou benadelen. Recruiter Gerda reageerde heel begripvol. Ze benadrukte dat het goed was dat ik juist wel contact had opgenomen. Volgens haar kon dit best wel eens een goede match zijn.
Ik werd door haar enthousiasme in mijn eigen kracht gezet en besloot de stap te wagen. Ik vond het fijn dat Gerda met mij mee ging naar het sollicitatiegesprek. Je voert het gesprek zelf, je presenteert jezelf en vertelt jouw eigen levensverhaal en wat je hoopt te kunnen bijdragen aan het bedrijf. De mentale rust van iemand naast je die in jou gelooft is van onschatbare waarde.
Ze benoemt mijn kwaliteiten en dat is een bijzondere ervaring.”
Autisme als groot voordeel
Door mijn autisme heb ik moeite met het schakelen tussen en filteren van informatie. Ik moet dus altijd mijn denkstappen en de informatie systematisch opschrijven om te onthouden en de situatie goed te analyseren. Dat klinkt misschien nadelig, maar heeft ook een groot voordeel: mijn werk is zorgvuldig en wordt door de organisatie zeer gewaardeerd.
Alhoewel ik na een werkdag nog steeds moe en overprikkeld ben, duurt de hersteltijd nu een stuk korter. Het werk past bovendien bij mijn analytische en gestructureerde manier van denken. Ik heb een zeer begripvolle leidinggevende waarmee ik open kan praten. Ze benoemt mijn kwaliteiten en dat is een bijzondere ervaring.
Mijn tip voor werkzoekenden: probeer voor jezelf duidelijk te krijgen waar jouw krachten en – hoe confronterend ook – jouw beperkingen liggen. Dat kost tijd, is verdrietig en niet eenvoudig. Het is belangrijk dat je jezelf kan accepteren in al jouw unieke facetten. Laat je niet intimideren door de functie-eisen. Jij kan zomaar precies zijn waar het bedrijf naar op zoek is!
